مهربانی

مهربانی

قلبهای بسیاری دیده ام.

می گویند قلب هر کس به اندازه مشت بسته اوست.

اما من قلبهایی را دیده ام که به اندازه دنیایی از محبت عمیقند. دلهای بزرگی که هیچوقت در مشتهای بسته جای نمی گیرند. مثل غنچه ای با هر طپش شکفته می شوند و دلهای بزرگی که مانند کویر نامحدودند و تشنه اند تا اینکه ابر محبت ببارد. آسمانند آسمان صاف بعد از باران در عوض دلهایی هم هستند که حتی از یک مشت بسته کوچک هم کوچکترند.

دلهایی که شاید وسیع هم بتوانند باشند اما بیش از یک بند انگشت هم عمق ندارند. مثل کاغذ باطله ای هستند که می شود لای انگشتان مشتی مچاله شان کرد. تو دوست خوبم هر وقت خواستی بدانی قلبت چقدر بزرگ است  به دستت نگاه کن وقتی که مهربانی را به دیگران تعارف میکنی.