چراغ دل

ای چراغ دل تاریکم از این خانه مرو

اشنای تو منم ، بر در بیگانه مرو

شمع من باش ، بمان نور زتو اشک زمن

جان فشان تو منم ، در بر پروانه مرو

اگر می دانستی که چقدر دوستـت دارم

سکوت را فراموش می کردی

و تمامی ذرات وجودت

عشق را فریاد می کردند

اگر می دانستی که چقدر دوستـت دارم

چشمهایم را می شستی

و اشکهایم را با دستان عاشقت

به باد می دادی

اگر می دانستی که چقدر دوستـت دارم

نگاهت را تا ابد بر من می دوختی

تا من در سکوت نگاهـت

با عشق زمینی تو به عرش بروم

اگر می دانستی که چقدر دوستـت دارم

هرگز دلـم را نمی شکستی

گرچه خانه اهریـمـن

شایسته ویرانیست!

اگر می دانستی که چقدر دوستـت دارم

حتی لحظه ای مرا نمی آزردی

که این غریبه تنها ، جز نگاهت پنجره ای

و جز عشقت بهانه ای برای زیستن ندارد

اگر می دانستی که چقدر دوستـت دارم

دوستم می داشتی

و مرا از این تـنهایی رها می کردی

ای کاش تمام اینها را می دانستی ...