شاید بدانی چند روزیست و چند ماهیست و چند سالیست به دنبال عطر گیسوان خرماییت و برق خورشیدی دیدگانت . گل لبخند دلت نشستم و هر لحظه و هر لحظه زندگیم دوست دارم گل سرخ صورتت را ببویم و از عطر آن مست بشم تا شاید به حرمت بوی گل رز هم که شده لحظه ای آب دیدگانم خشک شود و دگر بار صورت مثل ماهت را ببینم و همچون گل شیپوری در مقابل زیبا ئیهایت سر تعظیم فرود آورم و دل سرخ خودم را که از زخم زبانهای دیگران به خاطر عشق تو زخمی شده است تقدیم تو و شادیهایت کنم
تقدیم به گل زندگیم